రాతిరి శివరాతిరి...

సలికాలం సివరాకరుకు వచ్చేత్తున్నా

నా మావ అలికిడి లేదాయే...

కుంపటిలా ఒళ్ళంతా మరిగిపోతున్నా

నా మావ జాడ లేదాయే...

గుండెల్లో గుబులు రేగుతున్నా

నా మావ సవ్వడి వినబడదాయే...

ఏ  చూరు కింద నక్కినాడో 

నా మాయదారి సిన్నోడు నా మనసే లాగేత్తున్నాడే...

లగ్గమొద్దురా మావా రారా అని నోరారా

తనివితీరా పిలిస్తే ఆగే అంటాడే...

సంకురాతిరి పోయి శివరాతిరి 

వస్తున్నా రావేందిరా మావా....

సంపెంగ పూలు వాడిపోనాయి

మల్లె మొగ్గలు వేళ మురిపాలతోడ రారా...